YALNIZ KALINCA
Bir başına kaldığında insan
Düşünür dünü, bugünü, yarını…
Ağlar, sevinir düşündükçe anılarını
Unutmuştur çoktan sevincin tadını,
gülün kokusunu, yarin gülüşünü...
Unutmuştur!
Unutmuştur yaşanılası her anı, zamanı...
Unutmuştur kendini, sendeki kendini
Ama unutamamıştır!
Unutamamıştır kendindeki seni.
|