MAHREM
Bırakırken en sert yanımı ürkek dehlizlerine
Doyumsuz bir haz taşır beni doruklarına
Ve sen,
Kısrak bir tay gibi ince bellerinle
Titrersin coğrafyanda bana kendini taşıyarak
Diz çökmüş bakir dağlarından
Bir pınar akar coğrafyamdan vadilerine
Islak teninde yol bulur en mahrem yanım
Ve tatlı gülüşler düşer rahmine,
Sana kadınlığını hatırlatacak…