KAYIP KENTİN ASKERLERİ
-Baltacı Ali’ye-
Kayıp kentin askerleriydik artık
Yitik bir düş uğruna mağrurca ölmeye hazır
Aşkların yavaş yavaş bittiği
Ve soğuk selamların bile yasak olduğu bozkır coğrafyasında, gebe bir göçmen kuşu gibi aykırıydık
Sonsuz umutlarda kaybolan siperlerin ardında ağlayan yüreklerimiz vardı
Hiç olmayan aşklarımız, aldatışlarımız, aldatılışlarımız…
Kanayan bir yara gibi,
Kapanmayan tuzsuz bir hayaldi bizimkisi
Kayıp kentin askerleriydik artık
Ve içimizde kalan tek şey mavzerlerimizdi
Bir bir saydırdık kurşunlarımızı
Yenik bir zaferin galip askerleriydik artık
Bitmiş bir düş uğruna gururla ölmeye hazır.