ŞÜKRÜ UYAR WEB SİTESİ


	ŞÜKRÜ UYAR WEB SİTESİ - ŞİİR

ZAMANSIZ GİTMELER-Şiir -Altınbilek Yayınları-Haziran 2008

        Kitap Önsözünden;

             Türküler, şarkılar söyleniyordu. Herkes müziğin ritmine kendini kaptırmış, sohbet ediyordu. Nasıl ki bir şiir okundu; işte o vakit, oradaki herkes önce şiiri okuyana baktı; sustu, düşündü, duygulandı; kimisi ağladı, sonra da şiiri okuyanı ayakta alkışladı. “İşte!” dedim kendi kendime: Şiir, güzel yazılıp güzel okunduğunda, her zaman şiir sevenler tarafından ayakta alkışlanacaktır.

Şiir de en azından yaşamak kadar ciddi bir iştir. Hayatın her alanında nasıl ki ciddiyet gerekiyorsa şiirde de ciddiyet söz konusu olmalı ki, şiir, gereken değeri, saygınlığı görsün ve nice şiir dostunun yüreğine aşkla dokunabilsin.

Dostlarım hep söylerdi bana: “Bu şiirleri sana kim yazdırtıyor?” diye. Dostlar, yazdıran yazdırmış vaktiyle. Şüphesiz ki, bana sorulan bu soruya, her bir şiirim aynı zamanda birer cevaptır. Şimdi konuşsam şiire haksızlık olur.

Kimi zaman şiirle coştum, güldüm; kimi zaman da ağladım, çağladım. Bazen duruldum, bazen yoruldum, bazen de öldüm. Sonra yeniden dirildim. “Bir şair, gerekirse cenazesini kendisi kaldırabilmeli” diyerek hep güçlü durdum. Acılar ve “zamansız gitmeler” yeniden diriltti beni. Bir yanımda hep yalnızlık dururken, diğer yanımda hep umudum vardı. Ne zaman ki ölürsem, işte o vakit yalnızlık, umudumu yok edecektir.

PEÇELİ SEVDALAR- 2.Şiir Kitabı-Alter Yayınları-Mayıs 2011

PEÇELİ SEVDALAR

Gece vakti ıslık çalardı çakallar

Bir uğursuzluktu geceyle sağılıp da gelen

Yağmurlar rehin kalırdı gözlerimizde

Uzak sularda gömülüydü umutlarımız

Mevsimsiz çiçekler açardı avuçlarımızda

Yıkık kentler içinde virane gibiydik

Bir vapurda bırakmıştık mutluluğu

Yıldızlar kopardı içimizden

Ve biz kanardık yüreğimizden her daim

Ayrılıkla başlayan ölümler yaşadık hep

Kış yaşayan toprağın yorgunluğunda yaşadık sevdamızı

Şiirlerimize sinmiş kadınlar sevdik bütün şairliğimizle

Derinden derine sarsıldık ne zaman ki ayrılık ölüm olunca

Barut sinmiş havalarda yazılmıştı yazgımız

Boynu bükük yarınlar taşıyorduk gözkapaklarımızda

Düşlerimize almaya korktuğumuz hayatlara hasrettik hep

Bir simidin coğrafyasında durmadan esmerleşiyorduk

Gençliğimizin en güzel çağında farklı zamanlar yaşıyorduk boyumuzdan da uzun

Gurbetti her defasında bize kucağını açan

Hüzünlü akşamlarında teselli ederdik hep ölmüşlüğümüzü

Paramparça duygularla uzanırdık gecenin derinliğine

İçimizde hep dalgın bir çocuk bakışı vardı

Peçeli sevdaların yarası dururdu içimizi sızlatan

Bir nehir gibi yorgun düşüyorduk denizlerin döşüne

Yalnızlık getirmeyen vapurlar istiyorduk limanlarımıza artık

Ve her sözcüğün dilimizde isyana durmadığı hayatlar istiyorduk artık

Velhasıl bırakıp gitmeyecek vefalı bir yâr istiyorduk artık

Bugün 2 ziyaretçi (2 klik) kişi burdaydı!